Verbum

бук Месца, куды падае вада з млынавага кола, ад чаго дно вадаспада робіцца глыбокім (Грыг. 1850).

бу́ка Глыбокае месца ў рацэ (Дубр.).

буко́та Узгорак на лузе, на якім расце вяз (Слаўг.).

□ ур. Букота каля в. Дабранкі Слаўг.

бу́кта Глыбокае вірыстае месца ў рацэ на самым яе павароце, якое крыху ўдаецца ў сушу (Жытк., Мін., Навагр.). Тое ж букота (Слаўг.).

бу́кча Глыбокае месца ў рацэ; затока (Жытк.).

□ в. Букча Лельч., Тур.