Verbum

падно́жжа

1. Месца каля гары, падгор'е (БРС).

2. Месца, дзе ходзяць і ездзяць; бойкая мясціна (Рэч.).

падо́л

1. Месца каля падэшвы гары; схіл гары да ракі (Гарад. Касп.).

2. Нізкая мясцовасць, нізіна (Смален. Дабр.).

3. Месца на беразе возера, ракі, дзе ёсць драўляны памост і дзе мыюць бялізну (Ветк., Мсцісл., Слаўг.). Тое ж подал (Мсцісл. Юрч.).

4. Узбярэжжа ракі (Нас.).

□ ур. Мяхвёдаўскі падол (месца каля рэчкі) у в. Шаламы́ Слаўг., ур. Падол (яма з вадой) у в. Кульшычы Слаўг., ур. Падол (падножжа Уладзімірскай горкі) у г. Кіеве.

падо́нне Подсціл, памост, месца, дзе стаяў стог сена (Слаўг.). Тое ж падонкі, падонь (Слаўг.).

□ в. Падонкі Маладз.

падо́ра

Ст.-бел. 1. «Пашенный лес», г. зн. сенажаць на месцы высечкі, якая ўзарана пад поле (Віц. Рам. Мат.). Тое ж падорка.

2. Расчышчанае месца пад раллю ў лесе.

3. Дом у лесе для паляўнічых.

4. Хлеў на сенажаці ў лесе. Тое ж падорня.

□ ур. Падора (лес) Віц. (Рам. Мат.).

падо́скі Месца каля асінніку (Слаўг.). Тое ж падосні (Слаўг.).

□ ур. Падосні (поле) каля в. Рабаві́чы Слаўг., ур. Падоскі (лес) каля в. Кульшы́чы Слаўг.

падпа́р Месца на балоце, дзе не замярзае ні вада, ні багна (Стол.).

падпе́чышча Месца, дзе быў падпечак (Слаўг.). Тое ж падпе́ччышча (Слаўг.).

падпо́р

1. Прыліў, напор веснавой вады ў рэчку, лагчыну (Віц. Касп.).

2. Застой вады ў дрэнажных збудаваннях, канавах (Жытк., Слаўг.).

падпру́ддзе Месца каля стаўка (пруда), каля плаціны (Крыч.).

□ ур. Падпруддзе (луг) каля в. Дзягавічы Крыч.

падпярэ́селка Месца каля перасяленчай вёскі Пярэселка (Гродз.).

□ в. Падпярэселка Гродз.