Verbum

агра́нец Квартал жылых дамоў у горадзе (Байсагола ЛітССР).

агрэ́х Дрэнна апрацаванае або прапушчанае месца пры ўзорванні, сяўбе і баранаванні (Рэч., Слаўг., Шчуч., Слуцк., Сержп. 1911). Тое ж агрэк (Стаўбц.), прокаўзень (Слаўг.).

адго́р Частка ўзаранага ўроскідку поля (Іў. МДС).

адду́ха Палонка ў лёдзе або незамярзаючае месца на вадзе, куды выходзіць рыба (Слаўг.). Тое ж адду́хавіна (Слаўг.).

адзёнак Месца, дзе стаяў стог сена (Слуцк., Сержп. 1911, Ст.-дар.).

адко́с

1. Намыты пясчаны выступ у рацэ пры закругленні берага (Слаўг.).

2. Схіл, пакат, пахонасць (гары, дарогі, канавы) (Зах. Бел. Др.-Падб., Слаўг.). Тое ж адкосіна, адкосічча (Слаўг.).

адко́сак

1. Доўгая пясчаная каса, намытая вадой, у рацэ, возеры; мелкае месца (Слаўг.).

2. Прамень ад сонца ці веташнага месяца (Слаўг.).

3. Пучок праменняў на небе ў выглядзе сегмента, які можна назіраць пры захадзе ці ўсходзе сонца (Слаўг.).

адло́т Абложная зямля (Гродз., Лід. ДАБМ). Тое ж адлога (Драг. ДАБМ, Ашм. Багушэвіч. Выбраныя творы, 1946, 41).

адмо́ка

1. Месца, дзе загінуў пасеў ад дажджоў (Рэч.).

2. Лажок у сярэдзіне ці ў канцы поля (Рэч.).

адмо́чка Нізкае месца на полі, дзе адмякаюць усе пасевы (Жытк.).