Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

по́ўдзень Частка свету, супрацьлеглая поўначы (БРС).

по́ўрэй Вырай; поўдзень, цёплыя краіны, куды ляцяць птушкі зімаваць (Стол.).

по́цек

1. Паглыбленне, жалабок раўка, сярэдзіна сухога рэчышча, дзе ў час дажджу ці вясной цячэ вада (Слаўг.).

2. Паніжанае месца на адложыстым схіле ўзгорка, дзе звычайна збягае вада (Слаўг.).

по́яс Гладкая ціхая паласа вады пасярэдзіне ракі (Слаўг.). Тое ж паясок (Слаўг.).

прабо́й Яма, выбітая вадой; вельмі глыбокае месца ў рацэ, возеры (Ст.-дар.). Тое ж прабоіна (Ст.-дар.), выкаба́іна, выкабай (Слаўг.).

права́лле

1. Прорва, праваліна паміж гор (Чэр. Бяльк.).

2. Правал, выпадзенне грунту; западзенне мяккага грунту ў ямцы (Нас., Слаўг.).

права́рня Піваварны ці вінакурны завод (Нас.).

пра́віржына Адтуліна, разгароджанае месца ў агароджы або ў паркане (Тал. Мядзв.).

праву́лак Завулак; вуліца з выйсцем у адзін канец (Беш. Касп., Рэч., Слаўг.). Тое ж пракаву́лак (Хоц. Бяльк.), праканаву́лак (Слаўг.).

пра́га

Ст.-бел.

1. Агароджа з жэрдзя з варотамі ў канцы вёскі. Тое ж прога.

2. Брамка, веснічкі. Тое ж прога.

нас. п. Прага каля р. Вісла (Статистический обзор государственных имуществ за 1858 г. СПб, 1861).