Verbum

ройст Балота, балоцістая мясцовасць (Воран.). Параўн.: У пушчы ляжыць скарб закляты за ройстам у гушчы (Ф. Багушэвіч. Выбр. тв., 1952, 49).

□ ур. Райсцяны (1593) на Вілен. (АВАК. XI, 50).

ро́йста

1. Месца, дзе дарога раздвойваецца (Вілен.).

2. Балота (Ашм. Ф. Багушэвіч, верш. «Праўда»).

3. Няўдобіца (Іў.).

ро́йства Выпас для жывёлы (Нясв.).

□ ур. Ройства (папас) каля в. Малева Нясв.

ро́йсты

1. Раздарожжа (Вілен.).

2. Скрыжаванне дарог (Вілен.).

□ в. Ройсты Свянц.

ро́льня Большая палова прысядзібнага ўчастка калгасніка ў полі, які кожны год даецца на новым месцы (Стаўбц., Шчуч.).

ром Прастор, свабоднае месца; абшар (Зах. Бел. Др.-Падб.).

ро́скідка Узаранае ўроскідку поле з разорай пасярэдзіне загона (Нясв., Смал., Сміл. Шат., Стол.).

ро́стань

1. Месца, дзе перакрыжоўваюцца дарогі, вуліцы (БРС). Тое ж ростані (Маг. губ. вед., 1854, № 48, 865, Рагач., Рэч., Слаўг.), ростанкі (Віц. Нік. 1895, Нас., Смален. Дабр.), ростанькі (Грыг. 1838—1840, Пол., Рэч., Слаўг., Ст.-дар.).

2. Месца, дзе дарога раздвойваецца (БРС). Тое ж ростані (Рэч.), ростанькі (Краснап. Бяльк., Леп., Слаўг., Хоц.), ростанкі (Ст.-дар.), растане́, растані́ (Слаўг.).

3. Дарога на бязлеснай мясцовасці; шляхі зносін (Віц. Рам. Мат.).

роў

1. Глыбокае канавападобнае паніжэнне, вымытае веснавымі ліўнямі; штучная глыбокая канава (БРС).

2. Крыніца (в. Шэкі Арш.).

3. Паглыбленне, упадзіна паміж затонамі (Стол.).

4. Круглай формы яма на высокім месцы для захавання бульбы зімой (Віл., Ст.-дар.).

□ ур. Та́нкавы Роў каля Слаўгарада, вул. Роў (1750) у г. Прапойску (ЦДГА БССР, ф. 694, воп. 4, інв. 1556, л. 219), ур. Байцоў Роў (луг каля р. Пацэя) недалёка ад в. Свенск Слаўг., ур. Роў (кусты) каля в. Улукі Слаўг., ур. Гру́таў Роў (крыніца) каля в. Шэкі Арш.

ро́ўнядзь Роўная паверхня поля; раўніна; гладкая паверхня вады (БРС).

□ в. Роўнядзь Лаг.