Verbum

патапе́ча Багністае балота (Мсцісл., Слаўг.). Тое ж патапе́нне (Слаўг.).

пата́шня Ст.-бел. Месца ў лесе, дзе было прадпрыемства, на якім выраблялі паташ.

□ в. Паташня Віц., Гродз., Маг. (Лемц. Айк.).

пато́к Ручай, невялікі струмень вады ад крыніцы або ў час сцёку дажджавой ці веснавой вады (Маз., Паст.).

пато́ка Праточны ручай у балоце, які звычайна не замярзае і з'яўляецца вытокам ракі ці рэчкі (Шчуч.).

□ в. Патока Шчуч.

пато́па Месца, якое заліваецца вадой; абалонь; навадненне; вялікія дажджы; непраходнае балота, дрыгва (Слаўг., Чав.). Тое ж патоп (Слаўг.).

патра́ва Страўлены жывёлай травастой на лузе, пасеў, усходы лесу (БРС).

паўве́рацень Стар. Мера зямлі, адлегласці (Я. Колас, т. 3, 1952, 45).

паўвы́спа Пясчаны паўвостраў (БРС).

паўге́кта́ра Сядзіба калгасніка (Маг.). Тое ж паўгэ́ктара, паўгэ́ктар, паўге́кта́р (Слаўг.).

паўдзён

1. Абгароджанае месца для жывёлы ў полі або ў лесе (Докш., Круп.).

2. Паўднёвая частка свету, поўдзень (Грыг. 1838—1840, Слаўг.). Тое ж паўдня́ (Слаўг.).

3. Паўднёвы, сонечны схіл гары (Слаўг.). Тое ж паўдзе́нне, паўдзёнак (Слаўг.).