Verbum

парасля́ Бор; чысты радкаваты сасновы лес, у якім мох і дзе-нідзе рэдкія травінкі або верасок расце (Нар.). Тое ж парасле́ (Нар., Палессе Талст.), паросль (Жытк.).

па́раснік Зараснік; малады лясок; драбналессе (БРС). Тое ж парасля́ (Сал., Стол.), пароснік (Лёзн.), па́руснічак (Калінк.), парасе́лькі (Маз., Талст.), па́расць (Мсцісл. Юрч.), порасць, па́рась, порась (Слаўг.), паросцень (Краснап. Бяльк.), порасля (Стол.).

парахрэ́ст Месца, дзе перакрыжоўваюцца дарогі (Рэч.).

парня́ Месца, будынак, дзе параць і гнуць абады, дугі, палазы (Краснап. Бяльк., Слаўг.).

□ ур. Парня (луг) каля в. Крамянка Слаўг.

паро́г Камяністае ўзвышэнне на дне ракі (БРС).

па́ру́бка Браканьерская суцэльная ці выбарачная высечка ў лесе (Слаўг.).

парэ́чча Месца каля рэчак і рачулак (Слаўг.). Тое ж падры́чча (Кам.), панадрэчча (Слаўг.).

□ в. Парэчча Леп., в. Парэчча Кастр.

пас

1. Лесапаласа; нешырокая паласа лесаахоўнай зоны (Слаўг.). Параўн.: «На Во́лзі пысадзі́лі дубо́выя пасы́» (в. Віравая Слаўг.).

2. Састаўная частка вясёлкі (Стол.).

паса́д Стар. Рад дамоў, вуліца ў два рады хат; слабада, пасяленне рамеснікаў.

паса́да Сядзіба (Хоц. Бяльк.).

□ в. Пасада Гродз. (Лемц. Айк.).