ляго́рычча Месца каля гары (Слаўг.). Тое ж ля́гарре, лягары́чышча, лягорре (Слаўг.).
лягу́мні́чча Месца каля гумна або кругом яго; прастора перад гумнішчам (Слаўг.). Тое ж легумне́чча (Слаўг.).
ля́да
1. Поле на месцы высечанага лесу (БРС) ці ляснога пажарышча (басейн Бярэзіны, Дняпра, Зах. Дзвіны і Сажа ДАБМ, К. 337). Тое ж ляд (Пруж.), лядзь (Люб. ГР, 92).
2. Наогул вялікае поле (Усх. Палессе Талст.); поле ў кустах (Жытк.); абложная зямля (Рэч.); пакінутая зямля (Уш.); неаранае са свірэпай поле (Слаўг.).
3. Сухі востраў сярод балота, на якім расце сасновы лес; бор (Маз. і Рэч. пав. Талст.); сухое балота (Рэч.).
4. Месца ў лесе, дзе па-браканьерску высечаны лес (Слаўг.); непрыбранае месца ў лесе, дзе секлі дрэвы, сучча (Віц., Дрыс., Паст. ДАБМ Кам. пп. 956—957). Тое ж лядо, лядадо (Слаўг.).
5. Паламаны навальніцай пасеў (Слаўг.); шкода (Брасл. ДАБМ Кам. п. 956).
□ в. Ля́да Смал., ур. Ля́да Нар., ур. Ляда (палянка, поле, лес) каля в. Яскавічы Сал., ур. Дзе́дава Ля́да (балота, лес, сенажаць) каля в. Рудня Слаўг.
ля́давіца Невялікі ўчастак ляда (Слаўг.). Тое ж ля́дца, лядцо, ля́дзечка, ля́давічка, лядцовічка (Слаўг.).
ля́дзішча
1. Месца, прыдатнае для ачышчэння ад зарасніку (Нас. АУ).
2. Вялікае ляда; месца, дзе было ляда 1 (Слаўг.). Тое ж лядзі́шча (Слаўг.).
ляжа́нец Абложная зямля (Стаўбц. Прышч.).
□ ур. Ляжанец (поле) Стаўбц.
ляпе́шнік Алешнік; альховыя кусты з гразкімі месцамі і сенажатнымі лажкамі (Слаўг., Сур. Касп.). Параўн.: шеле́пник (с. Бярозаўскі Радок, Балагоўскі, р-н Калінінская вобл.).
□ ур. Ляпешнік (балота і луг) каля в. Улукі Слаўг., ур. Ляпешнік (альховыя кусты) у в. Шаламы Слаўг.
лясе́нства Вялікі лясны масіў (Слаўг.). Тое ж лясі́шча, ле́сішча, лясю́га, лесюга́, лесяю́га (Слаўг.).
лясні́ства Лясніцтва; акруга лясных дач (Нас., Слаўг.). Тое ж лясні́частва (Слаўг.).
лясні́ца Поле сярод лесу (Слаўг.).
□ ур. Лясніца (поле) в. Папоўка каля балота Чыстая Лужа Слаўг.