Verbum

стан

1. Месца для стаянкі жывёлы ў поўдзень на полі або ў лесе (Бых., Жытк., Кліч., Краснап. Бяльк., Мін., Пар., Слаўг.). Тое ж становішча (Кузн. Касп.), станок (Слаўг.).

2. Начная паша (Жытк.).

3. Дарэвалюцыйнае адміністрацыйна-паліцэйскае падраздзяленне павета (БРС); месцазнаходжанне станавога прыстава (Дэмб.).

4. Месца, выбранае для стаяння (Нас.).

5. Стаянка, лагер войск (БРС).

□ ур. Арлоў Стан, Асінавы Стан, Цімошанкаў Станок (месца ў лесе) каля в. Шаламы Слаўг., Васількоў Стан (поле на месцы лесу, пчальнік) каля в. Дабранка Слаўг.

стар Месца, дзе знаходзілася паселішча або старажытнае месцажыхарства (Віц. Нік. 1892, 36, Выс. Касп., Слаўг., Смален. Дабр.).

□ в. Стар Арш.

старадрэ́віна

1. Засохлае на корані дрэва (БРС).

2. Старое амаль без абалоні дрэва; стары лес (Слаўг.).

старадрэ́віца

1. Стары лес; пушча (Жытк.).

2. Цалінная зямля на месцы лесу (Смален. Дабр.).

старажэ́ц

1. Старое рэчышча, якое звязана з ракой (Слаўг.).

2. Месца, дзе быў вартавы пункт, пагранічны рубеж (Слаўг.).

□ ур. Старажэц (луг, старыца) каля р. Сажа Слаўг.

старана́

1. Край, дзяржава (БРС).

2. Месца абапал тока ў гумне, дзе складваюць збажыну (Нас., Сал., Слаўг.).

3. Вялікае поле ў адным масіве (Сал., Слаўг.).

старапо́ліца

1. Абложная зямля (Гом., Слуцк., па цячэнню р. Убарці ДАБМ, к. 275). Тое ж стараполь, стараполле (Гом., Слуцк. ДАБМ, к. 275).

2. Месца, дзе поле апрацоўваецца з даўніх часоў; спадчыннае поле (Стол., Хойн.). Тое ж стараполь (Хойн.).

□ ур. Стараполіца Славі́цка (поле, выдзерак) каля в. Кароцічы Стол.

старасе́лле Месца, дзе здаўна знаходзіцца населены пункт, двор або дзе быў дом, сяло (Слаўг., Смален. Дабр.).

□ ур. Стараселле (луг, поле) каля в. Казакоўка Слаўг., воз. Стараселле каля в. Ст. Каменка Слаўг., в. Стараселле Крыч.

старо́жка Хата ў лесе, каля дарогі для паляўнічых, вартаўнікоў (БРС).

□ Старожка (адзін двор каля моста цераз р. Проню) Слаўг.

стары́на

1. Месца, дзе раней быў населены пункт (Слаўг.). Тое ж старына́ (Слаўг., Стаўбц.).

2. Даўняе месца пасялення вёскі, двара (Слаўг.).

3. Ст.-бел. Поле сярод лесу здаўна (Слаўг.). Тое ж старына́ (Слаўг., Ст.-дар., Стаўбц.).

□ ур. Стары́на (лес) каля в. Пруды Стаўбц., в. Ста́рына Чэрв.