Verbum

со́бінне Асобнае пасяленне, адзінокі хутар (Слаўг.).

со́дні Задарожжа (Дзіс.).

со́пка

1. Вялікі курган, старажытная магіла круглай формы (Віц., вярхоўі рр. Дрысы і Ловаці Алякс., 59). Такая назва курганаў ёсць у Наўгародскай вобл. (Хадакоўскі. Данясенне, 368).

2. Купіна (Кузн. Касп.).

3. Пясчаны ўзгорак (Петр., Смален. Дабр.).

□ ур. Халмоўская Сопка (гара), Сопкі (гара) Віц. (Рам. Мат.).

со́тка Участак зямлі, роўны сотай частцы гектара (БРС).

со́ткі Сядзіба калгасніка (Зах. Бел., Слаўг., Стол.); палова прысядзібінага ўчастка ў полі (Глуск. Янк. II).

спад

1. Нахіл гары (БРС). Тое ж спа́дзіна (Шчуч.), спа́дзістасць (БРС).

2. Змяншэнне вады ў час разводдзя (БРС).

спа́ша Страўленая паша; патрава (Слаўг.). Тое ж спа́сцівенне, спа́сцінне, спа́шчаванне (Слаўг.).

спіжа́рнішча Жарт. Клець, прыбудаваная да сяней для складвання гаспадарчых рэчаў, або частка хлява ці хлеў для сена, кармоў (Слаўг.).

спіна́ Высокі груд на лузе (Рэч.).

□ ур. Конская Спіна́ (груд на нізкім лузе) каля в. Заспа Рэч.

сплаў

1. Багністае, зыбкае балота (Палессе Талст.).

2. Смецце, ламачча на беразе ракі пасля разводдзя (Рэч.).