нака́з
нака́з вы́баршчыкаў Wählerauftrag
нака́з
нака́з вы́баршчыкаў Wählerauftrag
наказа́ць
1. (даручыць сказаць) áusrichten lássen*;
ён прасі́ў наказа́ць, што пры́йдзе за́ўтра er ließ áusrichten, er komme mórgen;
2. (даць наказ, распараджэнне) éinen Áuftrag gében*
накалаці́ць
накало́цца sich stéchen* (на што
накало́ць
1. (раскалоць) (in gróßen Méngen, viel) (zer)hácken
2. (параніць) stéchen*
накало́ць па́лец sich in den Fínger stéchen*;
3. (забіць – пра жывёл) ábstechen*
4. (паверхню ў многіх месцах) ánstechen*;
накало́ць матылька́ на шпі́льку éinen Schmétterling áufspießen [auf éine Nádel spíeßen]
накама́рнік
наканава́на
наканава́насць
наканава́нне
наканава́ны vórbestimmt, vorhérbestimmt