Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а д е ё і к л о у ы ь э ю я .

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я -

наха́бна прысл dreist; únverschämt

наха́бнік м Fréchling m -s, -e; Únverschämte (sub) m -n, -n, Fréchdachs m -es, -e; Rüpel m -s, -; Flégel m -s, - (хуліган)

наха́бнічаць frech [únverschämt] sein; sich frech benéhmen*; sich rüpelhaft [flégelhaft] betrágen*

наха́бны frech, únverschämt, rüpelhaft

наха́бства н Fréchheit f -, Únverschämtheit f -, Únverfrorenheit f -; Dréistigkeit f -, Impertinénz f -; Rüpeléi f -, Flegeléi f - (хуліганства)

нахава́ць (etw. in gróßer Ménge) verstécken vt, verbérgen* vt

нахадзі́цца разм sich müde láufen*; vom víelen Géhen müde wérden

нахапа́цца

1. (in gróßen Méngen) zusámmenraffen vt;

2. перан (павярхоўна засвоіць) áufschnappen vt; sich (D) óberflächlich áneignen;

нахапа́цца ве́даў sich (D) Kénntnisse óberflächlich áneignen

наха́паць груб zusámmenraffen vt; перан áufschnappen vt

нахвалі́цца

1. sich selbst sehr lóben; práhlen vi;

2. (з адмоўем) genúg lóben;

ён не мог нахвалі́цца er kónnte (gar) nicht genúg lóben (кім-н, чым-н j-n, etw.)