наказа́ць
1. (даручыць сказаць) áusrichten lássen*;
ён прасі́ў наказа́ць, што пры́йдзе за́ўтра er ließ áusrichten, er komme mórgen;
2. (даць наказ, распараджэнне) éinen Áuftrag gében*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)