дагавары́цца
1.
2. (дайсці да крайнасці) sich verstéigen* (да чаго-н zu
дагавары́ццада абсу́рду sich zu éiner Absurdität verstéigen*
дагавары́цца
1.
2. (дайсці да крайнасці) sich verstéigen* (да чаго-н zu
дагавары́ццада абсу́рду sich zu éiner Absurdität verstéigen*
дагавары́ць zu Ende spréchen*, áusreden
дай мне дагавары́ць lass mich áusreden
дагаво́р
1. Vertrág
мі́рны дагаво́р Fríedensvertrag
гандлёвы дагаво́р Hándelsvertrag
крэ ды́тны дагаво́р Kredítvertrag
дагаво́р страхава́ння Versícherungs ver trag
рызыко́вы [алеато́рны] дагаво́р Aleatórvertrag
між наро́д ны дагаво́р völkerrechtlicher Vertrág;
двухбако́вы дагаво́р zwéiseiti ger [bilateráler] Vertrág;
шматбако́вы дагаво́р méhr seiti ger [múltilateraler] Vertrág;
дагаво́р аб ненапа́дзе Nícht an griffs pakt
саю́зны дагаво́р Bündnisvertrag
дагаво́р аб забаро́не выпраба ва́н няў я́дзернай збро́і Téststoppabkommen
дагаво́р аб дру́жбе і ўза е́м най дапамо́зе Freúndschafts- und Béistandspakt
заключы́ць дагаво́р éinen Vertrág (áb)schlíeßen*;
пару́шыць дагаво́р éinen Ver trág verlétzen; vertrágsbrüchig wérden;
скасава́ць дагаво́р éinen Ver trág kündigen;
краі́на, яка́я падпіса́ла дагаво́р
дагаво́раны zu Énde gespróchen
дагаво́рна-прававы́
дагаво́рны vertráglich; vertrágsmäßig, Vertrágs-;
дагаво́рная цана́
на дагаво́рных пача́тках auf vertráglicher Grúndlage
дага́двацца
дагаджа́нне
дагаджа́ць, дагадзі́ць
1. (задаволіць) éinen Gefállen tun*; gefällig sein (каму
2. (улагодзіць) recht máchen [tun*];
◊ яму́ ніко́лі не даго́дзіш man kann es ihm nie recht máchen
дагала́
раздзе́ць каго