дагаджа́ць, дагадзі́ць

1. (задаволіць) éinen Gefállen tun*; gefällig sein (каму-н, D); j-n (A) zufríeden stellen; j-m (D) etw. zulíebe tun*;

2. (улагодзіць) recht máchen [tun*];

◊ яму́ ніко́лі не даго́дзіш man kann es ihm nie recht máchen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)