Запаро́жжа
Verbum
анлайнавы слоўнікзапаро́ць
1. (звера) ábstechen*
2. (закатаваць) zu Tóde péitschen;
◊ запаро́ць спра́ву éine Sáche verbócken
запару́шванне
запару́шваць, запарушы́ць
1. verúnreinigen
2. (прысыпаць) (dünn) bestréuen
запа́рыць
1. (заліць варам) ábbrühen
2. (гарбату
запа́с
1. Vórrat
запа́сы харчава́ння Lébensmittelvorräte
2. (наяўны стан) Bestánd
авары́йны запа́с Nótvorrat
3.
запа́с слоў Wórtschatz
запа́с ве́даў Kénntnisse
запа́с ча́су Zéitreserve [-və]
4.
5.
звальня́ць у запа́с
◊ мець у запа́се vórrätig háben;
на запа́с auf Vórrat; für álle Fälle (на усялякі выпадак);
◊ хто жыве́ без запа́су, той гі́не без ча́су ≅ Vórsorge verhütet Náchsorge
запаса́ць, запа́сіць auf Vórrat ánschaffen, Vórräte ánschaffen [ánlegen], sich versórgen (што
запа́слівы vórsorglich
запасні́к
запасны́
1. (для замены) Ersátz-; Resérve- [-və];
запасны́ пуць [запасна́я каляя́]
запасны́ аэрадро́м
запасны́я ча́сткі
2. (з нагоды якой
запасны́ вы́хад Nótausgang