закабале́нне
Verbum
анлайнавы слоўнікзакабалі́ць, закаба́льваць, закабаля́ць
закава́ны
закава́ны ў ла́ты gepánzert
закава́ць fésseln
закава́ць у кайда́ны́ in Fésseln schlágen*, in Kétten schlágen* [légen]
закавы́ка
1. (перашкода) Háken
2. (хітрасць) Tríck
зака́з
папярэ́дні зака́з Vórbestellung
індывідуа́льны зака́з Éinzelauftrag
дава́ць зака́з каму
атрыма́ць зака́з éinen Áuftrag [éine Bestéllung] bekómmen*;
прыня́ць зака́з éinen Áuftrag übernéhmen* [entgégennehmen*, ánnehmen*];
вы́канаць зака́з éinen Áuftrag áusführen [erlédigen];
адмо́віцца ад зака́зу den Áuftrag storníeren;
паступле́нне зака́заў Áuftragseingänge
аддзе́л зака́заў Bestéllabteilung
на зака́з auf Bestéllung;
пашы́ты на зака́з касцю́м Máßanzug
па індывідуа́льных зака́зах nach Kúndenwünschen;
зака́з на паку́пку або́ про́даж кашто́ўных папе́раў
заказа́ць, зака́зваць (даць заказ) bestéllen
заказа́ць тэлефо́нную размо́ву ein Férngespräch ánmelden;
зака́знік
зака́зчык
закаламу́ціць trüben
◊ ён і вады́ не закаламу́ціць er síeht aus, als könnte er kein Wässerchen trüben