зако́нчыцца énden
Verbum
анлайнавы слоўнікзако́нчыць beénden
зако́нчыць што
зако́пванне
зако́пчаны verrússt, verräuchert, rúßig
зако́рмліваць überfǘttern
зако́рпацца
закрана́ць, закрану́ць
1. berühren
закрана́ць пыта́нне éine Fráge berühren [stréifen];
закрана́ць балю́чае ме́сца die wúnde Stélle berühren;
2.
3. (запыніць, выклікаць наразмову) ánhalten*
закра́са
закра́сіць (заправіць) würzen
закра́сіць сала́ту але́ем Salát mit Öl ánmachen
закра́сціся
1. sich éinschleichen*;
2.
закра́лася падазрэ́нне ein Verdácht kam [stieg] auf