зако́нчыць beénden vt, (áb)schlíeßen* vt; erlédigen vt (дарабіць); vollénden vt; (завяршыць);
зако́нчыць што-н zu Énde führen, etw. fértig háben
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)