Verbum

забе́г м спарт Vórlauf m -(e)s, -läufe; Wéttelauf m;

забе́г на до́ўгую дыста́нцыю Lángstreckenlauf m

забе́гацца разм sich müde láufen*; sich ábstrapazieren (замарыцца, стаміцца)

забе́гчы разм (да каго-н) bei j-m (kurz) ánklopfen; bei j-m vórsprechen*; zu j-m éinen Sprung máchen [tun*];

я забягу́ да цябе́ ich kómme (auf einen Sprung) bei dir vorbéi;

я забягу́ туды́ на хвілі́нку ich kómme für ein Wéilchen hin

забеспячэ́нне н

1. (дзеянне) Sícherstellung f -, -en; Versórgung f -, -en;

забеспячэ́нне ўсеагу́льнага мі́ру die Sícherung des állgemeinen Fríedens;

сацыя́льнае забеспячэ́нне Soziálfürsorge f -; soziále Ábsicherung;

2. (сродкі для жыцця) Existénzgrundlage f -;

3. (гарантыя) Garantíe f -, -í¦en, Sícherstellung f -, Sícherung f -

За́бжэ нескл м Zabrze [´zabʒə] n -s

забіва́ць​^I

1. töten vt, úmbringen* vt, ermórden vt;

2. (папа даць – пра ваду, пыл, снег) gelángen vi (s), hinéinkommen* vi (s)

забіва́ць​^II

1. (цвік у сцяну і г. д.) schlágen* vt; zúnageln vt, vernágeln vt (цвікамі); zústopfen vt, verstópfen vt (заткнуць);

2. спарт:

забіва́ць гол ein Tor schíeßen*;

3. (на смерць) tótschlagen* аддз vt, erschlágen* vt; ermórden vt (наўмысна);

◊ забіва́ць каму-н галаву́ драбязо́й [глу́пствамі] j-m die Óhren ábreden [voll schwätzen]; j-n mit séinem Geschwätz nérven [-fn];

забіва́ць сабе́ чым-н галаву́ sich (D) etw. steif und fest éinbilden

забінтава́ць verbínden* vt; éinen Verbánd ánlegen (накласці павязку)

забіра́цца

1. (пранікнуць) éindringen* vi (s); sich éinschleichen* (патаемна прабрацца);

2. (узлезці) hináufsteigen* vi (s), (hináuf)kléttern vi (s);

3. (далёка) geráten* vi (s)

забіра́ць гл забрaць