загаво́р
Verbum
анлайнавы слоўнікзагаво́рвацца
1. (занадта доўга гаварыць) sich verpláudern;
2. (блытацца ў маўленні) wírre [írre] Réden führen, írreréden
загаво́рваць
зага́д
1. Beféhl
службо́вы зага́д díenstliche Verórdnung [Ánordnung], Díenstanweisung
баявы́ зага́д
выкана́нне зага́ду Beféhlsausführung
падпара́дкавацца зага́ду dem Beféhl náchkommen*;
адмяні́ць зага́д den Beféhl rǘckgängig máchen;
зго́дна з зага́дам laut Beféhl, beféhlsgemäß; gemäß Ánweisung;
адда́ць зага́д éinen Beféhl gében* [ertéilen]; Beféhl
выліча́льны зага́д Réchenbefehl
загада́ць
1. (распарадзіцца) beféhlen*
загада́ць паклі́каць каго
2. (загадку) ein Rätsel áufgeben*,
што загада́еце? was wünschen Sie?;
як загада́еце вас разуме́ць? wie soll ich Sie verstéhen?
зага́дваць
1.
2. (кіраваць) léiten
зага́дзіць
за́гадзя
за́гадзя паклапаці́цца vórsorgen
зага́дка
адгада́ць зага́дку ein Rätsel lösen;
загада́ць зага́дку ein Rätsel áufgeben*;
гавары́ць зага́дкамі in Rätseln spréchen*
зага́дкава