загада́ць

1. (распарадзіцца) beféhlen* vt, ánordnen vt; lássen* vt (+ inf);

загада́ць паклі́каць каго-н j-n rúfen lássen*;

2. (загадку) ein Rätsel áufgeben*, etw. zu ráten áufgeben*;

што загада́еце? was wünschen Sie?;

як загада́еце вас разуме́ць? wie soll ich Sie verstéhen?

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)