Verbum

завалі́цца разм

1. (упасці за што-н) hínter etw. (A) fállen* vi (s);

кні́га завалі́лася за ша́фу das Buch ist hínter den Schrank gefállen;

2. (абваліцца) éinstürzen vi (s), éinfallen* vi (s);

3.: разм

завалі́цца спаць sich schláfen légen; sich aufs Ohr légen;

◊ я́блыкаў там – хоць завалі́ся Äpfel gibt es dort in Méngen

завалі́ць

1. (засыпаць) verschütten vt, zúschütten vt;

2. (загрувасціць) verspérren vt;

3. (пераабцяжарыць) überbǘrden vt, überláden* vt, überlásten vt;

4. разм (перакуліць) úmwerfen* vt, úmkippen vt;

5. перан разм verháuen vt;

завалі́ць рабо́ту die Árbeit verháuen [vergéigen*]

завало́даць, завало́дваць (заўладаць) in Besítz néhmen*; sich bemächtigen (чым-н G), an sich réißen*; áneignen vt;

завало́даць ува́гай die Áufmerksamkeit auf sich lénken

заваля́цца разм líegen bléiben* vi (s)

заваля́шчы разм schlecht, wértlos; schäbig

заваражы́ць bezáubern vt; verzaúbern vt

зава́рка ж

1. (гарбаты – дзеянне) Áufbrühen n -s;

2. (запараная гарбата) Áufguss m -(e)s, -güsse

заваро́т м

1. разм (ракі, дарогі і г. д.) Wéndung f -, -en, Kúrve [-və] f -, -n; Bíegung f -, -en;

2. мед:

заваро́т кішо́к Dármverschlingung f -, Dármverschluss m -es

заваро́чваць

1. гл завярнyць;

2. разм (распараджацца) léiten vt; verfügen vi (über A);

◊ заваро́чваць спра́вамі schálten und wálten

завару́ха ж перан разм Durcheinánder n -s, Wírrwarr m -, Wírrnis f -,