заваро́чваць

1. гл завярнyць;

2. разм (распараджацца) liten vt; verfügen vi (über A);

заваро́чваць спра́вамі schlten und wlten

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)