заву́сеніца
1. (на пальцах) Níednagel
2.
заву́сеніца
1. (на пальцах) Níednagel
2.
за́вуч
заву́чваць, завучы́ць lérnen
заву́чваць на па́мяць áuswendig lérnen;
заву́чваць ро́лю éinstudieren
завушні́ца
завыва́ць, завы́ць ánfangen* zu héulen, áufheulen
завы́шаны überhö́ht
завяда́нне
1. (пра кветкі) Verwélken
2. (пра чалавека) Wélken
завядзёнка
1. Brauch
2. (звычка) Gewóhnheit
гэ́та ў яго́ ў завядзёнцы er hat die Gewóhnheit
завяза́цца, завя́звацца
1. zúgebunden [zúgeschnürt] sein;
2. (начынацца) begínnen*
завяза́лася спра́ва! es ging los!;
завяза́лася спрэ́чка ein Streit brach aus;
3.
завяза́ць, завя́зваць
1. (змацаваць) zúbinden*
завяза́ць ву́зел [вузло́м] éinen Knóten knüpfen [machen];
завяза́ць чараві́кі Schúhe (zú)schnüren;
завяза́ць га́льштук den Schlips [die Krawátte] (úm)bínden*;
завяза́ць галаву́ (sich) ein Tuch um den Kopf bínden*;
2.
завяза́ць размо́ву ein Gespräch ánknüpfen;
завяза́ць бо́йку den Kampf áufnehmen*