Verbum

завяза́ць, завя́зваць

1. (змацаваць) zúbinden* vt, zúschnüren vt; úmbinden* vt (абвязаць); éinbinden* vt (у што-н in A); verbínden* vt (звязаць);

завяза́ць ву́зел [вузло́м] éinen Knóten knüpfen [machen];

завяза́ць чараві́кі Schúhe (zú)schnüren;

завяза́ць га́льштук den Schlips [die Krawátte] (úm)bínden*;

завяза́ць галаву́ (sich) ein Tuch um den Kopf bínden*;

2. перан ánknüpfen vt; ánbahnen vt;

завяза́ць размо́ву ein Gespräch ánknüpfen;

завяза́ць бо́йку den Kampf áufnehmen*