вы́красціся, ‑крадуся, ‑крадзешся, ‑крадзецца; пр. выкраўся, ‑кралася; заг. выкрадзіся; зак.
Разм. Выйсці адкуль‑н. непрыкметна, крадучыся. А дванаццатай гадзіне начы, як было і ўмоўлена, павадыр выкраўся ад заснуўшага старца і пабег туды, дзе яго чакалі. Чарот.
выкро́йванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкройваць — выкраіць.
выкро́йвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выкройваць.
выкро́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выкраіць.
вы́кругліцца, ‑ліцца; зак.
Разм. Стаць паўнейшым, круглейшым, страціць вуглаватасць; акругліцца.
вы́кругліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Зрабіць зусім круглым.
выкругля́ць, ‑ляю, ‑ляеш, ‑ляе.
Незак. да выкругліць.
выкрунта́сы, ‑аў; адз. няма.
Разм. Тое, што і выкрутасы.
вы́крут, ‑у, М ‑круце, м.
1. Незвычайны паварот. Сцежка з выкрутам. Скокі з выкрутамі.
2. перан. Прыём з хітрыкамі, які прымяняецца для ўхілення ад прамога адказу, удзелу ў якой‑н. справе, маскіроўкі сапраўднай мэты. Пачаўся допыт з усімі дыпламатычнымі выкрутамі і старанна замаскіраванымі намёкамі. Пятніцкі.