Verbum

дабялі́цца, ‑беліцца; зак.

Разм. Канчаткова выбеліцца. Палатно дабеліцца на сонцы.

дабялі́ць, ‑бялю, ‑беліш, ‑баліць; зак., што.

Закончыць пабелку ці бяленне чаго‑н. Дабяліць печ. Дабяліць пакой. // Выбеліць што‑н. да якога‑н. месца. Дабяліць сцяну да дзвярэй.