Verbum

дапа́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапаяць.

дапаласка́цца, ‑лашчуся, ‑лошчашся, ‑лошчацца; зак.

Канчаткова, поўнасцю выпаласкацца.

дапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Скончыць паласканне чаго‑н., выпаласкаць поўнасцю, да канца. Дапаласкаць бялізну.

дапалі́цца, ‑паліцца; зак.

Разм.

1. Канчаткова спаліцца, згарэць. Дапалілася газа ў лямпе.

2. безас. Канчаткова выпаліцца. Дапалілася ў печы.

дапалі́ць, ‑палю, ‑паліш, ‑паліць; зак.

1. Скончыць паліць у чым‑н., выпаліць. Дапаліць у печы.

2. што. Скончыць паліць што‑н., спаліць поўнасцю. Дапаліць дровы. □ Град пабіў усё на полі, сонца рэшткі дапаліла. Дубоўка.

дапало́скваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапаласкаць.

дапало́ць, ‑палю, ‑полеш, ‑поле; зак., што.

Скончыць палоць што‑н.; прапалоць да якога‑н. месца, прадмета. Дапалоць лён. Дапалоць да дарогі.

дапалу́днаваць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак.

Скончыць палуднаваць.

дапа́львацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дапаліцца.

2. Зал. да дапальваць.

дапа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапаліць.