вы́клепаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і ‑плю, ‑плеш, ‑пле; зак., што.
1. Выбіць заклёпкі.
2. Клеплючы, зрабіць што‑н. танчэйшым, вастрэйшым. Выклепаць касу.
вы́клепка, ‑і, ДМ ‑пцы, ж.
Дзеянне паводле дзеясл. выклепаць (у 2 знач.).
выклёпвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выклёпваць.
выклёпваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выклепаць (у 1 знач.).
выклёўвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да выклёўваць.
выклёўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выклеваць.
вы́клік, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле дзеясл. выкліка́ць — вы́клікаць (у 1 знач.); выкліканне.
2. Патрабаванне, запрашэнне з’явіцца куды‑н. З’явіцца па выкліку. □ [Ваўчок:] — Антон Ягоравіч прывёз тэлеграму з выклікам на рэспубліканскую нараду дырэктараў эмтээс і іх намеснікаў. Хадкевіч. Валя з дня на дзень чакала выкліку на экзамены, а з педвучылішча не было ніякай весткі. Васілевіч. // Запрашэнне, прапанова ўдзельнічаць у чым‑н. — Выклік на.. спаборніцтва прымаем, — сказаў Тамаш. Гурскі.
3. Гатоўнасць уступіць у барацьбу. Кінуць выклік грамадству. □ Дуб стаяў нерухома, з горда прыўзнятай вершалінай-галавой, нібы кідаючы выклік грознай стыхіі. Данілевіч.
выкліка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. выкліка́ць — вы́клікаць (у 1 знач.).
вы́кліканы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вы́клікаць.
выкліка́цца, ‑а́ецца; незак.
Зал. да выкліка́ць.