Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

дано́сіцца, ‑сіцца; незак.

1. Незак. да данесціся.

2. Зал. да даносіць ​1.

дано́сіць 1, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​1.

дано́сіць 2, ‑ношу, ‑носіш, ‑носіць.

Незак. да данесці ​2.

дано́счык, ‑а, м.

Той, хто зрабіў данос, займаецца даносамі; даказчык, нагаворшчык. Прыяцелі прызначылі Саўку ролю правакатара і даносчыка. Колас.

дано́счыца, ‑ы, ж.

Жан. да даносчык.

дано́шаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад данасіць.

дано́швацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да данасіцца.

2. Зал. да даношваць.

дано́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да данасіць.

данты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Зубны урач, зубны тэхнік.

[Фр. dentiste.]

данты́стка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да дантыст.

данча́к, ‑а, м.

Разм. Конь данской пароды.