Verbum

дамкра́т, ‑а, М ‑раце, м.

Прылада для падымання цяжараў на невялікую вышыню. Гідраўлічны дамкрат. Ручны дамкрат.

[Гал. dommekracht.]

дамо́віцца, ‑моўлюся, ‑мовішся, ‑мовіцца; заг. дамоўся; зак.

Прыйсці да згоды ў выніку перагавораў; дагаварыцца. Было б вельмі важна дамовіцца .. аб тым, каб дно мораў і акіянаў не выкарыстоўвалася з ваеннымі мэтамі, а заставалася сферай мірнай дзейнасці чалавека. «Звязда». У суботу, пасля работы, Міхал з Дзіміным дамовіліся з’ездзіць на паляванне — недалёка і ненадоўга. Карпаў.

дамо́к, ‑мка, м.

Разм. Памянш. да дом (у 1 знач.); невялікі дом. На месцы колішніх прывакзальных драўляных дамкоў і хат быў заліты асфальтам пляц. Чорны.

дамо́клаў, ‑ава.

У выразе: дамоклаў меч (кніжн.) гл. меч.

дамо́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Вымакнуць да канца, да патрэбнай ступені. Лён дамок.

дамо́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад дамалоць.

дамо́лвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дамолваць.

дамо́лваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамалоць.

дамо́твацца, ‑аецца; незак.

Зал. да дамотваць.

дамо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даматаць.