Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выбрако́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выбракоўваць.

выбрако́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбракаваць.

выбрако́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

Спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выбракоўваць — выбракаваць.

вы́бранзаваць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.

Спец. Пакрыць тонкім слоем бронзы.

выбранзо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выбранзаваць.

выбра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выбраць (у 4 знач.).

выбра́ннік, ‑а, м.

Высок. Той, хто выбраны для выканання высокіх, адказных абавязкаў. Выбраннікі народа. // Той, хто выбраны ў якасці мужа, каханага.

выбра́нніца, ‑ы, ж.

Высок. Жан. да выбраннік.

вы́браны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад выбраць.

2. у знач. прым. Адабраны да выдання. Выбраныя творы.

3. у знач. наз. вы́браныя, ‑ых. Людзі, якія вылучаюцца сярод іншых грамадскім становішчам, розумам, талентам. Сама Зока намякала на нешта большае, на тайны, якія могуць ведаць толькі выбраныя. Асіпенка.

вы́брахаць, ‑брашу, ‑брэшаш, ‑браша; зак., што.

Разм. груб. Выбалбатаць. Выбрахаць сакрэты.