Verbum

дамавы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да дома (у 1 знач.). Дамавое кіраўніцтва. Дамавы камітэт.

•••

Дамавая кніга гл. кніга.

дамага́нне, ‑я, н.

Настойлівае імкненне дабіцца чаго‑н., атрымаць што‑н. Жазеф — паэт, летуценнік, весялун і вельмі ўпарты ў сваіх дамаганнях юнак. Шамякін.

дамага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да дамагчыся.

дамагчы́ся, ‑магуся, ‑можашся, ‑можацца; пр. дамогся, ‑маглася, ‑лося; заг. дамажыся; зак., чаго і з дадан. сказам.

Шляхам настойлівых намаганняў дабіцца пастаўленай мэты, здзяйснення чаго‑н. Дамагчыся свайго. □ Адзінае, чаго дамогся Салаўёў, — гэта дазволу звярнуцца са сваёй просьбай да брыгаднага камандавання. Шахавец. Кіра праз камітэт камсамола дамаглася, каб.. у цэху працаваў кніжны кіёск. Карпаў.

дама́заць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; зак., што.

1. Дакончыць мазанне чаго‑н.; абмазаць, намазаць да якога‑н. месца.

2. Расходаваць на мазанне ўвесь матэрыял. Дамазаць усю гліну.

дама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамазаць.

дамайстрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Скончыць майстраваць, рабіць што‑н. Дамайстраваць цацку.

дамака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дамокнуць.

дамалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што.

Закончыць малацьбу чаго‑н. Дамалаціць грэчку. Дамалаціць авёс.

дамалёўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дамалёўваць — дамаляваць.