Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выто́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытапіць.

выто́птванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытоптваць — вытаптаць.

выто́птвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да вытоптваць.

выто́птваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытаптаць.

выто́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выточваць — вытачыць.

выто́чвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выточваць.

выто́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытачыць ​1.

вы́трабаваць, ‑бую, ‑буеш, ‑буе; зак.

Тое, што і выпатрабаваць.

вытрабо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вытрабаваць.

вы́травіцца 1, ‑віцца; зак.

1. Атрымацца ад уздзеяння хімічных рэчываў (пра ўзор, адбітак). Вытравіўся афорт.

2. Знішчыцца ад хімічнага ўздзеяння; вывесціся. Вытравіліся плямы.

вы́травіцца 2, ‑віцца; зак.

Спец. Паступова спусціцца (пра якарны ланцуг, канат і пад.).