вы́махлеваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
Разм. Набыць што‑н. махлярствам.
вы́мацаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Абмацаць усё вакол, шукаючы чаго‑н. // Мацаючы, знайсці што‑н. Вымацаць грыб пад лісцем.
выма́цваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вымацаць.
вы́мачаны 1, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымачыць.
вы́мачаны 2, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вымачаць.
вы́мачаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Мачаючы, выбраць, зрасходаваць. Вымачаць чарніла. Вымачаць смятану.
вы́мачка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. вымачыць (у 2 знач.).
2. Дзеянне паводле дзеясл. вымакаць — вымакнуць (у 2 знач.).
3. Месца з вымаклымі пасевамі. Бачыў я, што і салдаты каторыя стараліся капаць акопы на вымачках, на разорах, намагаючыся як менш таптаць жыта. Сабаленка.
вы́мачына, ‑ы, ж.
Разм. Нізкае забалочанае месца. Конь часам трапляў капытом у вымачыну, і тады аддавалася, адразу глохнучы ў тумане, гучнае чвяканне. Караткевіч.
вы́мачыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.
Разм. Стаць мокрым; змокнуць. Трава была росная, халодная. Паўзучы па ёй, я вымачыўся па самыя вушы. Сабаленка.