Verbum

вы́жал, ‑жла, м.

Гончы сабака.

выжа́ра, ‑ы, ж.

Тое, што і выжарына.

вы́жарабіцца, ‑біцца; зак.

Разм. Тое, што і ажарабіцца.

выжа́рына, ‑ы, ж.

Выгаралы ўчастак балота, лесу. // Некалі выгаралае месца на балоце. Аўтобус туды [у вёску] ходзіць толькі ўлетку, калі паперасыхаюць усе выжарыны. Сабаленка.

выжа́рышча, ‑а, н.

Выпаленае месцаў лесе, на балоце.

вы́жаты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выжаць ​¹.

вы́жаўціцца, ‑ціцца; зак.

Разм. Зрабіцца жоўтым.

вы́жаўціць, ‑жаўчу, ‑жаўціш, ‑жаўціць; зак., што.

Разм. Пафарбаваць у жоўты колер, нацерці што‑н. драўлянае да жаўцізны.

вы́жаць ​¹, ‑жну, ‑жнеш, ‑жне; пр. выжаў, ‑жала; заг. выжні; зак., што.

Зжаць на якой‑н. плошчы што‑н. Выжаць лаву жыта. □ Кожнай [жанчыне] хочацца не паддацца, выжаць як мага больш. Васілевіч. // Пражаць. Выжаць сярпамі праходы для жняяркі.

вы́жаць ​², ‑жму, ‑жмеш, ‑жме; пр. выжаў, ‑жала; заг. выжмі; зак., што.

Падняць паступова штангу, гіру і пад. ад грудзей уверх.

вы́жла, ‑ы, ж.

Гончая сука.