Verbum

дапіва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапіць.

дапіка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго і без дап.

Разм. Злосна папракаць. А прыходзіў хто-небудзь да Валі, старэйшыя сёстры скоса паглядалі і дапікалі яе: навошта павяла поўны пакой, глядзі, колькі пяску панеслі, вечна з табою спакою няма. Шахавец.

дапілава́цца, ‑луюся, ‑луешся, ‑луецца; зак.

Разм. Пілуючы, дасягнуць канца ці якога‑н. месца. Дапілавацца да сярэдзіны.

дапілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Скончыць пілаваць што‑н.; распілаваць да канца ці да якога‑н. месца. Дапілаваць дровы. Дапілаваць бервяно да сукоў.

дапіло́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да дапілавацца.

2. Зал. да дапілоўваць.

дапіло́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапілаваць.

дапільнава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; зак., каго-што і з дадан. сказам.

Разм.

1. Высачыць, заспець за якім‑н. заняткам. Дапільнаваць злодзея. □ [Гаспадар] дапільнаваў там, што Хомка горка плача, схіліўшыся ў куточку на сцяну. Гарэцкі.

2. Дагледзець, захаваць у парадку. Стоцкі тут усё дапільнуе сам. Карпюк.

дапільно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапільнаваць.

дапіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дапяць.

дапіса́цца, ‑пішуся, ‑пішашся, ‑пішацца; зак.

Разм.

1. Займаючыся пісаннем, многа пішучы, дайсці да якіх‑н. непрыемных вынікаў, да якой‑н. крайнасці. Дапісацца да галавакружэння.

2. Неаднаразова пішучы куды‑н., дамагчыся адказу. Нарэшце старшыня сельсавета дапісаўся некуды, у вёску прыехала камісія і забралі спярша сляпую Вульку ў дом інвалідаў, пасля Васіля ў дзіцячы дом. Чыгрынаў.