Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выхлёбтваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхлебтаць.

выхо́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхадзіць.

выхо́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; незак.

1. Незак. да выйсці (у 1–5, 7, 8 і 10 знач.).

2. Быць накіраваным у які‑н. бок. Вокны малога пакоя выходзілі на кірмашовы пляц. Чорны.

3. з чаго. Грунтавацца на чым‑н. Выходзіць з меркавання.

4. у знач. пабочн. Значыць, як вынікае. Але ж, выходзіць, пра .. [схованкі] ведаў і нехта трэці. Якімовіч. — Муруеш, выходзіць? — хмура перапытваў.. [брыгадзір]. — Ну, то муруй, муруй... Вышынскі.

•••

З галавы (з памяці, з думак) не выходзіць — пастаянна думаць пра што‑н.

выхо́дны, ‑ая, ‑ае.

Адпраўлены з установы (пра карэспандэнцыю). Выходная пошта. // Прызначаны для рэгістрацыі такой карэспандэнцыі. Выходны журнал.

выхо́плівацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выхапіцца.

2. Зал. да выхопліваць.

выхо́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхапіць.

выхо́ўвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выхавацца.

2. Зал. да выхоўваць.

выхо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выхаваць.

вы́хрыст, ‑а, М ‑сце, м.

Уст. Пярэхрыст.