вы́тлумачаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад вытлумачыць.
вытлума́чвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да вытлумачваць.
вытлума́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да вытлумачыць.
вы́тлумачыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што.
Зразумела, даступна растлумачыць. // Даць якое‑н. тлумачэнне з’явам, падзеям. Вытлумачыць свае паводзіны. □ [Міхаліна:] — Маю задумлівасць Аўсянік вытлумачыў па-свойму. Шамякін.
вытлумачэ́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытлумачваць — вытлумачыць.
вы́тнуцца, ‑тнуся, ‑тнешся, ‑тнецца; зак.
Разм. Тое, што і выцяцца.
вы́тнуць, ‑тну, ‑тнеш, ‑тне; зак., каго.
Разм. Тое, што і выцяць. [Ігнась] не знаходзіў слоў, каб выказаць сваё абурэнне, і хацеў вытнуць Пімчука. Чарнышэвіч.
выто́к, ‑у, м.
1. Месца, адкуль выцякае рака, ручай.
2. перан.; звычайна мн. (выто́кі, ‑аў). Пачатак, першакрыніца чаго‑н. Вытокі культуры. □ Многія даследчыкі.. сцвярджаюць, што вельмі часта вытокамі прыказак з’яўляюцца: песні, казкі, апавяданні і асабліва анекдоты. Саламевіч.
выто́пліванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. вытопліваць — вытапіць.
выто́плівацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да вытапіцца.
2. Зал. да вытопліваць.