дакру́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuдакрыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
дакры́ць, ‑крыю, ‑крыеш, ‑крые;
Скончыць крыць, накрыць да канца.
дакрыча́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
1. Голасна завучы каго‑н., прымусіць адклікнуцца, прыйсці; дазвацца.
2. Крыкам давесці сябе да непрыемных вынікаў.
дактара́льны, ‑ая, ‑ае.
[Ад лац. doctoralis — уласцівы настаўніку, вучонаму.]
дактара́нт, ‑а,
Вучоны, прымацаваны да навуковай установы для падрыхтоўкі доктарскай дысертацыі.
дактаранту́ра, ‑ы,
Сістэма падрыхтоўкі дактароў навук.
дактара́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да дактаранта.
дакто́рка і до́ктарка, ‑і,
дактры́на, ‑ы,
[Лац. doctrina.]