Verbum

выдзяле́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выдзяляць — выдзеліць і выдзяляцца — выдзеліцца.

2. пераважна мн. (выдзяле́нні, ‑яў). Рэчывы, выдзеленыя арганізмам.

выдзяля́льны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для выдзялення рэчываў арганізмамі. Выдзяляльныя органы.

выдзяля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; незак.

1. Незак. да выдзеліцца.

2. Зал. да выдзяляць.

выдзяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да выдзеліць.

вы́дма, ‑ы, ж.

Наносны пясчаны пагорак. Зноў і зноў на беражок тонкай выдмаю пясок вольны вецер сцеле. Вялюгін.

выдо́йвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да выдойваць.

выдо́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выдаіць.

вы́дра, ‑ы, ж.

1. Млекакормячая драпежная жывёліна сямейства куніцавых з футрам цёмна-бурага колеру, якая вядзе паўводны спосаб жыцця. Марская выдра. // Футра гэтай жывёліны. Каўнер з выдры.

2. перан. Груб. Пра злую няўжыўчывую жанчыну.

вы́дравы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да выдры; зроблены з футра выдры. Выдравы каўнер.

вы́драіць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Нацерці, начысціць да бляску.