вы́дзеўбаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тое, што і выдзеўбці.
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuвы́дзеўбці, ‑бу, ‑беш, ‑бе;
1. Дзеўбучы, зрабіць паглыбленне, адтуліну або вырабіць якую‑н. рэч.
2. Вышчыпаць, выдраць што‑н.
выдзёўбвацца, ‑аецца;
выдзёўбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
выдзіма́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Зроблены пры дапамозе выдзімання.
2. Такі, работа якога грунтуецца на прынцыпе выдзімання.
выдзіма́льшчык, ‑а,
Рабочы, які займаецца выдзіманнем шкляных вырабаў.
выдзіма́льшчыца, ‑ы,
выдзіма́нне, ‑я,
1.
2. Выраб пустацелых прадметаў з расплаўленага шкла пры дапамозе моцнага струменя паветра.
выдзіма́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Выраблены шляхам выдзімання (у 2 знач.).
2. Пустацелы.
выдзіма́цца, ‑аецца;