Verbum

дага́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. дагас, ‑ла; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Канчаткова пагаснуць. Вогнішча дагасла. Зара дагасла.

2. перан. Згаснуць, памерці. А трэці [сын], пранізаны куляй наскрозь, Дагас у турме на Лукішках. Глебка.

дагаспада́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Разм. Гаспадарачы, дайсці да непажаданых вынікаў, давесці гаспадарку да заняпаду.

дагатава́цца, ‑туецца; зак.

Канчаткова згатавацца. Чай дагатаваўся.

дагатава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гатаванне чаго‑н. Дагатаваць абед.

дагераты́п, ‑а, м.

Здымак, зроблены па спосабу дагератыпіі.

дагератыпі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Фатограф, спецыяліст па дагератыпіі.

дагераты́пія, ‑і, ж.

Даўнейшы спосаб фатаграфавання на металічную пласцінку, пакрытую слоем ёдзістага серабра.

[Ад імя фр. мастака Дагера і грэч. typos — адбітак.]

дагераты́пны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да дагератыпіі.

дагеста́нец,

гл. дагестанцы.

дагеста́нка,

гл. дагестанцы.