выхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выхваціць.
вы́хваціць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., што.
Тое, што і выхапіць. Страшэнны штукар і свавольнік гэты Нёман. Кожны год удзярэ ён якую-небудзь штуку: то выкаціць на чый-небудзь шнур стары .. труп дрэва, то выхваціць цэлую луку ў адных і прыточыць другім. Колас.
вы́хіліцца, ‑люся, ‑лішся, ‑ліцца; зак.
Разм. Паказацца з-за ўкрыцця; высунуцца. Нехта з хлопцаў неасцярожна выхіліўся з гушчару і трапіў на вочы варожаму назіральніку. Брыль.
вы́хіліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Разм. Выставіць, паказаць з-за ўкрыцця. Выхіліць галаву з-за вугла.
выхіля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца.
Незак. да выхіліцца.
выхіля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.
Незак. да выхіліць.
вы́хлап, ‑у, м.
Выхад адпрацаваных газаў з цыліндраў рухавіка ўнутранага згарання праз выхлапную трубу. Машына пакаціла. Сіні дым з выхлапу.. тхнуў у твар. Савіцкі.
выхлапны́, ‑ая, ‑ое.
Прызначаны для выхлапу газаў. Выхлапны клапан. □ Запрацаваў матор, выківаючы з выхлапной трубы сінія струменьчыкі дыму. Сіняўскі.
вы́хлебтаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выхлебтаць.
вы́хлебтаць, ‑бчу, ‑бчаш, ‑бча; зак., што.
Выбіраючы языком, выпіць, з’есці што‑н. вадкае. Кошка выхлебтала малако. // Груб. Выпіць да канца; выжлукціць.