Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

выле́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылечыць.

выле́чнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць вылечнага. Вылечнасць хваробы.

выле́чны, ‑ая, ‑ае.

Які можна вылечыць. Вылечная хвароба.

вы́лечыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Стаць здаровым у выніку лячэння. Служыў.. [Сцяпан], як і раней, у Чарнаморскім флоце, быў паранены, але ўжо вылечыўся і камандуе эсмінцам. Кулакоўскі. // перан. Пазбавіцца чаго‑н., адвучыцца ад чаго‑н. Вылечыцца ад ілюзій.

вы́лечыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., каго-што.

Пазбавіць, выратаваць ад хваробы, лячэннем аднавіць здароўе. Вылечыць хворага. // перан. Разм. Пазбавіць, адвучыць ад чаго‑н. Вылечыць ад благіх звычак.

вылётны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Які праходзіць навылёт, навылётны. Вылётнай ранейшай мяжы пад.. [дзічкаю] не было. Чорны.

вы́лівак, ‑ліўка, м.

Яйцо, знесенае без шкарлупіны.

выліва́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выліваць — выліць (у 1 знач.).

выліва́ны, ‑ая, ‑ае.

Зроблены ліццём, адліты з плаўкага рэчыва.

выліва́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выліцца.

2. Зал. да выліваць.