Verbum

вы́зеленіць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Пафарбаваць у зялёны колер; запэцкаць чым‑н. зялёным.

вызіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вызірнуць.

вы́зірнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм. Выглянуць. [Незнаёмец:] — Вызірні па дарогу і палічы машыны, колькі іх ідзе? Чорны. З-за снежных хмар вызірнуў месяц. Гурскі.

вызнава́ць, ‑наю, ‑наеш, ‑нае; незак.

1. Незак. да вызнаць.

2. што. Адкрыта трымацца якой‑н. веры, вучэння, поглядаў і пад. Вызнаваць пратэстанцтва.

3. каго-што. Разм. Трымацца пэўнай думкі аб кім‑, чым‑н.; лічыць. Сярод усіх.. [Адам] вызнаваў сябе за лепшага. Чорны.

вы́знаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і з дадан. сказам.

Разм.

1. Тое, што і выведаць (у 1 знач.).

2. Тое, што і спазнаць. Вызнаць тайны акіяна — Вось імкненне іх [вучоных] і план. А. Александровіч.

вызнача́льнасць, ‑і, ж.

Кніжн. Уласцівасць вызначальнага.

вызнача́льнік, ‑а, м.

Кніжн.

1. Тое, што сабою вызначае што‑н. Рытмічны вызначальнік.

2. Дапаможнік для вызначэння. Вызначальнік раслін.

вызнача́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які служыць для вызначэння чаго‑н. Вызначальныя рысы. Вызначальныя адзнакі.

2. Які сабою вызначае, абумоўлівае што‑н. Вызначальны момант.

вы́значаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вызначыць.

2. у знач. прым. Дакладна ўстаноўлены, прызначаны. Вызначаны час.

вызнача́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да вызначыцца.

2. Зал. да вызначаць.