вы́сушыцца, ‑сушуся, ‑сушышся, ‑сушыцца; зак.
Стаць сухім, высахнуць. Сарочка высушылася.
вы́сушыць, ‑сушу, ‑сушыш, ‑сушыць; зак.
1. што. Зрабіць сухім; прасушыць. Высушыць бялізну. □ Веснавое сонца высушыла глеісты пясок, і ўздоўж дарогі сцяной стаіць густы пыл. Хведаровіч. Была другая палова кастрычніка, і ранішнія замаразкі высушылі гарадскія вуліцы. Шахавец.
2. што. Асушыць. Узяў усемагутны час усё-такі сваё: загаіў рану ў сэрцы, высушыў слёзы. Васілевіч.
3. перан.; каго. Зрабіць худым; ссушыць. Гады не высушылі і не сагнулі .. дзябёлую постаць [Шаблюка]. Шамякін.
вы́сцебаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.
Разм. Набіць дубцом, пугай і пад. Высцебаць бізуном. // перан. Прабраць, раскрытыкаваць. Раён пачаў адставаць, разы са два Шамоту высцебалі ў газеце. Дуброўскі.
высціла́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. высцілаць — выслаць 2.
высціла́цца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выслацца.
2. Зал. да высцілаць.
высціла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выслаць 2.
высыла́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. высылаць — выслаць 1.
высыла́цца, ‑аецца; незак.
Зал. да высылаць.
высыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выслаць 1.
вы́сылка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. высылаць — выслаць 1 (у 2 знач.).
2. Мера пакарання. Тры гады назад, адбываючы высылку ў Сімбірскай губерні, ён напісаў баладу пра пакуты маладога вявня... Мехаў.
3. Р мн. ‑лак. Разм. Месца ссылкі. [Вера:] — Пасля Лютаўскай рэвалюцыі .. [муж] вярнуўся з высылкі, і яны пачалі жыць зноў разам. Машара.