Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

вы́стрыгчы, ‑стрыгу, ‑стрыжаш, ‑стрыжэ; зак., што.

Зрэзаць нажніцамі, машынкай якую‑н. частку валасоў, шэрсці і пад. Выстрыгчы пасму валасоў. // Зрэзаць валасы, шэрсць і пад. з чаго‑н.

вы́стрыжаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстрыгчы.

выстрэ́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выстраліць, выстраляць.

вы́студжаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад выстудзіць.

высту́джванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выстуджваць — выстудзіць.

высту́джвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да выстудзіцца.

2. Зал. да выстуджваць.

высту́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выстудзіць.

вы́студзіцца, ‑дзіцца; зак.

Стаць халодным; выстыць.

вы́студзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Ахаладзіць, выпусціўшы цяпло (пра памяшканне). Хату выстудзілі за дзень, бесперапынку адчыняючы дзверы. Чарнышэвіч.

вы́стукаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Разм. Перадаць, паведаміць што‑н. умоўнымі стукамі. Выстукаць тэлеграму.

2. Выканаць што‑н. рытмічным стукам. Выступаць матыў песні.

3. Лёгкім пастукваннем пальцамі ці малаточкам па паверхні цела даследаваць стан унутраных органаў чалавека. Доктар выступаў хворага.