вы́пхнуты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпхнуць.
вы́пхнуцца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; зак.
Разм. Высунуцца, вылезці; выперціся. [Назарэўскі:] — Кожны стараўся выпхнуцца наперад, каб самому ўсё бачыць. Чорны.
вы́пхнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.
1. Штурхнуўшы, прымусіць выйсці адкуль‑н.; выгнаць. Выпхнуць хулігана за дзверы. // Разм. Выправіць сілай куды‑н.; выперці. Сіламі ўсяе сям’і Валодзьку зноў выпхнулі ў школу. Карпюк.
2. Напіраючы, выштурхнуць. Толя кінуўся ў кухню-бакоўку,.. аберуч выпхнуў на двор рамы старога акна і выскачыў на снег. Брыль.
вы́пылены, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад выпыліць.
вы́пыліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.
Ачысціць ад пылу, трасучы, выбіваючы. Выпыліць адзенне. □ [Люба] падняла з ложка сяннік, вынесла на двор і выпыліла яго. Чорны.
выпы́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпыліць.
вы́пырскацца, ‑аецца; зак.
Разм. Выліцца, зрасходавацца пырсканнем.
вы́пырскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Выліць, зрасходаваць вадкасць, пырскаючы. Выпырскаць флакон адэкалону.
выпы́рсквацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да выпырскацца і выпырснуцца.
2. Зал. да выпырскваць.
выпы́рскваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да выпырскаць і выпырснуць.